Fotogaleria

Gmina przyjazna środowisku

Gmina Przyjazna Środowisku

Zagroda – Historia

Zagrody powstały już w XVII wieku. W 1647 roku wymienia się nazwę Wola Żdżańska, czyli późniejsza Zagroda. Dopisek „wola” świadczy o tym, że nowi osadnicy w tej wsi dostali kilkuletni okres zwolnienia podatkowego.

Wieś mógł założyć ówczesny dziedzic dóbr Żdżanne Jan Bądzyński (zm. 1642) lub jego syn Ludwik Bądzyński. W połowie XVII wieku i na początku XVIII wieku osada mogła być prawie opuszczona a to za sprawą licznych wojen i epidemii.

Zagroda należała do dóbr Żdżanne a właściciele dóbr Żdżanne byli jednocześnie dziedzicami Zagrody.

W tej miejscowości Maciej Ciemniewski ówczesny dziedzic dóbr Żdżanne zbudował przed 1793 rokiem klasycystyczny zajazd. Zajazd jest murowany z cegły podpiwniczony parterowy, prostokątny chociaż pierwotnie zbudowany był na rzucie litery T. Wnętrze jest dwutraktowe z sienią przejazdową na osi. Dach jest czterospadowy kryty blachą.

Na początku XIX wieku obok zajazdu wybudowanego przez Ciemniewskich rozbudowała się osada. W 1827 roku mieszkało tu już 159 mieszkańców i 29 domów mieszkalnych.

Po 1864 roku Zagrodę włączono do gminy Rudka a ziemia dworska w tej wsi uległa uwłaszczeniu. Powstało tu 36 gospodarstw rolnych na 576 morgach ziemi. Zagroda stała się samodzielną wsią. W końcu XIX wieku w tej wsi powstała szkoła początkowa.

Zagroda była miejscem gdzie na przełomie XIX i XX wieku osiedlano prawosławnych chłopów ukraińskich. Część ludności prawosławnej została ewakuowana w 1915 roku do Rosji w ślad za wycofującymi się wojskami carskimi. Niektórzy z nich po wojnie wrócili.

W 1921 roku wieś Zagroda liczyła 67 domów i 439 mieszkańców. Na 439 mieszkańców było 316 katolików, 61 grekokatolików, 56 Żydów oraz 6 prawosławnych. Była to, więc całkiem spora osada.

Przed II wojną światową handlem bydłem zajmował się Sz. Waldman. Kołodziejem był S. Chojnacki, Była tu też siedziba przedsiębiorstwa zajmującego się eksploatacją lasów, jej właścicielem była spółka J i R Śnierczowscy. Murarzem był J. Wepa a sklep z towarami różnymi posiadał J. Żułnacz.
W czasie II wojny światowej Niemcy w tej wsi osiedlili grupę kilkudziesięciu Żydów, których w 1942 roku wymordowano.